Midye ne zaman yenmemelidir? Onları tanımak için pratik bir rehber

İlk uyarı işareti. Taze bir midye canlı olmalıdır. Çiğken açık olduğunu görürseniz, hafifçe vurun: kapanmalıdır. Eğer kapanmazsa, ölüdür ve tüketime uygun değildir.

İyi midyeler temiz, taze deniz kokar. Güçlü, amonyak benzeri veya hoş olmayan bir koku yayıyorsa, en iyisi onu atmaktır. Aromanın kabuklu deniz hayvanlarının durumu hakkında güvenilir bir gösterge olduğunu unutmayın.

Midyeler mikroalglerden toksin biriktirebilir. Bu maddeler pişirildiğinde ortadan kalkmaz. Bu nedenle Galiçya gibi üretim bölgelerinde hasat kontrollüdür. Her zaman denetlenen pazarlardan ve resmi etiketlerle satın alın.

Çatlak bir kabuk bakteri girişini kolaylaştırır. İyi bir midye bütün, kapalı ve nemli bir parlaklığa sahip olmalıdır. Bu koşulları karşılamıyorsa reddedin.

Midyeler yanlış kullanıldığında kalitesini ve güvenliğini kaybeder. Çok uzun süre pişirmek onları lastik gibi yapar, ancak en tehlikeli şey onları saatlerce oda sıcaklığında bırakmaktır: E. coli veya Vibrio gibi bakteriler ortaya çıkabilir. En iyisi taze pişirilmiş olarak yemek ve artanları mümkün olduğunca çabuk soğuk tutmaktır.

Bir başka temel kural: midyeler pişirildikten veya buharda pişirildikten sonra kapalı kalırsa, tereddüt etmeden atılmalıdır. Bu, tencereye girdiğinde canlı olmadığı ve yemek için güvenli olmadığı anlamına gelir.

Taze midyeler buzdolabında, üzerleri nemli bir bezle örtülerek saklanmalı ve boğulacakları için asla kapalı plastik torbalarda tutulmamalıdır. Pişirildikten sonra mümkün olan en kısa sürede kapalı bir kapta soğutulmalı ve 24 saat içinde tüketilmelidir.

On yıllar boyunca kabuklu deniz ürünlerinin sadece "R" aylarında (Eylül-Nisan) yenmesi gerektiği söylenirdi. Günümüzde bu kural değerini yitirmiştir, çünkü arıtma ve soğutma sistemleri midyelerin tüm yıl boyunca güvenliğini garanti etmektedir. Kültürel bir anı olarak kalmaya devam ediyor, ancak bir tüketim kuralı olarak değil.